Öğrenmek; Ama Güzeli Öğrenmek
Dünyada öğrenmek kadar güzel bir şey yoktur. Öğrenmenin yaşı, yeri, zamanı hiç yoktur. İnsan her yaşta, her yerde ve her konumda istedikten sonra öğrenir.Aslında inanan için okumak, öğrenmek çok güzel ve kutlu bir olaydır. Gelişmeleri, her çeşit olayları, yaratılış gayesini, hikmetini, yaratanına olan sevgiyi, şartsız kabullenmeyi öğrenmek gerekir.Sosyal hayatta olan duyguyu, düşünceyi, hürmet, saygıyı, mutluluğu, huzuru, hoşgörüyü, tahammülü.... öğrenmek duyguların en haz verici olanıdır.
Her şeyi bilir, farkında olur ve kabul edersin.
Çevrende olup biteni, yaşadığın ülkene ve dünya ki gelişmelerin farkında olursun.
İnsanın canlılar içerisinde Eşref-i Mahlûkat olduğunun farkında olursun.
Hakkı, hakikatı, icmali, kıyası, yorumu...
Karanlıklardan aydınlığa çıkmak kolaydır, aydınlıklar içerisinde karanlıklara girmemektir önemli olan.Öğrenmektir önemli olan.
Öğrenmek konusunda Yüce Mevlana ne kadar da güzel söylüyor;
“ Sonsuz bir karanlığın içinde doğdum.
Işığı gördüm korktum. Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlık gördüm korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi…
Ağladım.
Yaşamayı öğrendim.
Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu
Öğrendim.
Zamanı öğrendim.
Yarıştım onunla…
Zamanla yarışılmayacağını,
Zamanla barışılacağını, zamanla öğrendim.
İnsanı öğrendim.
Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler olduğunu…
Sonra da her insanın içinde iyilik ve kötülük bulunduğunu öğrendim.
Sevmeyi öğrendim.
Sonra güvenmeyi…
Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu,
Sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu
Öğrendim..
Okumayı öğrendim.
Kendime yazıyı öğrettim sonra…
Ve bir süre sonra yazı, kendini öğretti bana…
Namusun önemini öğrendim evde…
Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk olduğunu;
Gerçek namusun, günah elinin altındayken, günaha el sürmemek olduğunu öğrendim.
Her canlının ölümü tadacağını, ama bazılarının hayatı tadacağını öğrendim.
Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim.
Olur ya…
Kalp durur…
Akıl unutur…
Ben dostlarımı ruhumla severim.
O ne durur, ne de unutur.”
Öğrenmek, ama her şeyi öğrenmekle insan farklı bir dünya olup çıkıveriyor.Öğrenmeden yaşanılan bir ömrün pek de anlamı olmuyor. Zaten insanları hayvanlardan ayıran en büyük fark da bu öğrenme özellikleri değil midir? |