Bir Dosta Sitem!
Düğünlerin vazgeçilmezi olan yemeklerdir.
“Yemeksiz düğün mü olur!” dediğinizi duyar gibiyim.
Belki cimrilikten, belki paragözcülükten yemek verilmemesini saymıyorum.
Bölgemizde yapılan her türlü düğün ve özel merasimlerde yemek verilmemesi, yok denecek kadar azdır.
Çoğunlukla düğünlerde takılar da takılmaktadır.
Tabiri caizse; “al gülüm, ver gülüm” den öteye gitmeyen bir talep ve beklenti içerisine girilmektedir.
Takılar, kimi zaman merasimlerde teferruattan öteye gitmemektedir.
Bazı düğünlerde takılar takılmazken, bazen de hem yemek verilmez, hem de paragöz olmaktan dolayı, takı takılması beklentisine girilir.
İster nişan, ister düğün, isterse mevlüt gibi özel hallerde yemek verilmediği zaman, bir eksiklik olduğu hissine kapılıyor insan. Hem yemek verecek olanlar, hem yemek yiyecek olanlar için geçerli bir durum olmaktadır.
Maddî durumları elverişli olsun veya olmasın, çoğu zaman da borçlanarak, belki de çocuklarının ömürlerinde ilk defa olan bu mutlu günlerinde gelen misafirlerine güçleri nispetinde bir yemek vermeye gayret ederler.
Kimi zaman, bütçelerini zorlasa da, yıllarca ödeyecekleri bir borç altına girseler de, o yemeği vermekten geri kalmazlar. Bunu zevkle, isteyerek kabul eder ve yerine getirilmesi gereken bir sorumlulukmuş gibi addederler ve uygularlar.
Bazı kişiler de var ki variyet içinde yüzdükleri halde, gelen misafirlerine bir yemek yedirme cesareti göstermezler, gösteremezler.
Ne yazık ki!...
En güzel yerlerde düğün merasimini yaparlar, en güzel şekilde giyinirler, hiçbir şeyin eksik olmaması için azamî gayret ve çaba gösterip, hesapsız para harcarlar; ama iş misafirlere verilecek bir yemeğe gelince, pek yanaşmazlar ve hiç oralı bile olmazlar.
İleride “düğününüzde bir yemek bile yedirmediniz!” söylemleri de onları pek ilgilendirmemektedir.
Tıpkı çok samimi olduğum bir dostum gibi...
Adı lâzım değil... o kendisini bilir.
Yemek ziyafeti verme konusundaki düşünce tarzı da öyle kabul edilebilir cinsten bir durum değil.
Hani durumunu bilmesem ve elinde olmadığına kanaat getirsem, makul ve mantıklı karşılayıp kabul edeceğim ama...
Olmaz.... dostum, arkadaşım, kardeşim olmaz.
Olmadı, inan ki olmadı.
Ben düğüne gelirken, karnımın da doymasını isterim değil mi ama?...
Artık düğünü yemekli yapsan, diyorum!
Çünkü sen, bir yemek yedirmeyecek/yediremeyecek kadar düşmedin daha!..
Unutma ki bu samimiyetin vermiş olduğu bir sitemdir, bilesin!
Kerim BAYDAK
kbaydak61-artan@hotmail.com |